امام ظرف حقائق قرآن

👈 هرکسی می تواند قائد مردم بوده باشد؟ امام مردم بوده باشد؟ امام مردم.
امامتصف به جمیع اسماء و صفات حسنای الهی.
باید کسی بوده باشد که قرآن برنامه ی تکامل سیر انسانی است عِدل این کتاب بوده باشد. لفظ بخواند نه. ترجمه ی تحت اللفظی بداند نه. دستور زبان عربی خوانده، صرف و نحو خوانده، می تواند جمله ها را به ظاهر ترکیب نماید نه، گیرم چند تا تصنیف فارسی عربی هم خوانده نه، آن کسی که جانش ظرف حقائق قرآن است. از این مرحله ی لفظی و کتبی و نفسی قرآن گرفته تا برسیم به قرآن لوح محفوظ:
« یس* و القرآن الحکیم* »
تا آن مرحله ی عالی قرآن که قرآن حکیم است، جان آنچنان کسی که قائد مردم است؛ عِدل قرآن است، هم سنگ قرآن هست باید جانش ظرف حقائق قرآن بوده باشد. انسان است؛ می خواهد به سعادت برسد و سعادت آدمی این است که انس و ارتباط به عالم إله پیدا کند. از عالم ماده و مادیات، از صفات حیوانی، از اعوجاج و انحراف بدر آید. به قله ی شامخ کوه معرفت برساند هر کسی نمی تواند باشد.
این که شیعه ی اثنی عشری می گویند امام، این که پیغمبر فرمود: امام.
این که آیه ای که دیروز خواندم می گوید امام.
این که بزرگان فرمودند امام.
پیغمبر و آل پیغمبر فرمودند امام.
امامت اصلی است اصیل ، موضوعی است مهم. همانطور که این آفتاب در آسمان جسمانی، ظاهری و بلندی ، می بینید نور می دهد به پیکر اجسام، امام آن کسی است که به جانها نور می دهد، به ارواح نور می دهد؛ دلها را به سوی « ألله نور السموات و الأرض » می کشاند. معصوم است از همه ی گناهان. از آنچه که طبع از آنها بیزاری دارد.

حرف خیلی مهم است.
موضوع خیلی سنگین است.