👈 این که شیعه ی اثنی عشری می گویند: امام؛ این که پیغمبر فرمود : امام؛ این که قرآن، آن آیه ای که دیروز خواندم فرمود: امام؛ این که بزرگان ما فرمودند: امام؛ پیغمبر و آل پیغمبر فرمودند: امام؛ امامت، اصلی است اصیل، موضوعی است مهم، همانطور که این آفتاب در آسمان جسمانی، ظاهری در بلندی، میبینید نور میدهد به پیکر اجسام، امام اون کسی است که به جانها نور میدهد به ارواح نور میدهد دلها را به سوی( الله نور السموات و الارض) میکشاند، معصوم است از همه گناهان، از آنچه که طبع از آنها بیزاری داره. حرف خیلی مهم است موضوع خیلی سنگین است.
اون کسی که از امامت روی برگردان شد، اون کسی که از امام اعراض کرده، اون کسی که در مسیر تکامل انسانی که صراط مستقیم است، جز راه پیغمبر و آل پیغمبر، جز حقیقت قرآن نیست، برکنار شده او به مَثَل برگشت منهدی است، به مَثَل اون جمعیتی است اون سربازانی هستند که قائد ندارند امیر ندارند. به هر طرف دیدی روی آوردند پراکنده شدند، مشوش و مضطرب شدند، دشمن است که بر اونها مسلط شده.