علّامه حسن زاده آملی حفظ و نگهداری آثار و تألیفات و بیانات عرشی حضرت علامه حسن زاده آملی
( این متن فاقد صوت می باشد )
کلمه ۲۸۸ از هزار و یک کلمه:
این کلمه نامه اى است که براى دوستى فرستاده ایم:
بسم اللّه کلمه المعتصمین
طیّب ابن طیّب سلام علیکم، کتب اللّه تعالى علیکم الرحمه.
| مبارک باد این فرصت مبارک | همایون باد این دولت همایون | |
به تشریف حکم متین لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیْهِ سَبِیلًا[۹۷ آل عمران]
مشرّف شدن، و نداى ملکوتى «هلمّ الى الحجّ» خلیل الرحمن را لبّیک گفتن خیلى سعادت است.
| اى هدهد صبا به سبا مى فرستمت | بنگر که از کجا به کجا مى فرستمت | |
به خصوص در اوان جوانى و زمان خواهشهاى گوناگون نفسانى. از این یمین یادى شود:
| باغبانى بنفشه مى انبود | گفتم اى کوژپشت جامه کبود | |
| این چه رسمى است در جهان که تور است | پیر ناگشته بر شکستى زود | |
| گفت پیران شکسته دهرند | در جوانى شکسته باید بود | |
کتب اللّه تعالى علیکم الرحمه.
از این بنده دستور العمل و اسرار اعمال حج خواستى مگر نشنیده اى: کَل اگر طبیب بودى سر خود دوا نمودى، آنکه گفته است:
من بیچاره سرگردان از آنم که نتوان گفت با کس آنچه دانم
شبسترى بود نه این شب بسترى.
درباره مطلوب شما رساله تذکره المتقین فائز به فیوضات بارى جناب محمّد بهارى، و نیز رساله منظوم مرحوم استاد الهى قمشه اى روحى له الفداء به غایت مطبوع است و بحمد اللّه که از هردو برخوردارى. وانگهى حال شما در بیان اسرار اعمال حج به مراتب از مقال من گویاتر است.
اجمالا فرمایش امام صادق علیه السّلام را بخاطر بیاورید که فرمود: «ما اکثر الضجیح و العجیج و اقل الحجیج». ضجیج کسى است که به تلبیه گفتن ناله و زارى کند. و عجیج آنکه به تلبیه گفتن بانگ و فریاد برآورد.
امام علیه السّلام فرمود: ناله و زارىکننده و بانگ و فریاد برآرنده به تلبیه چه بسیارند و حاجّ چه کم؟!
و تمام حدیث را تیمّناً نقل کنیم:
فى کتاب الراوندى عن الصادق علیه السّلام قال قلت له ما فضلنا على من خالفنا فو اللّه انى لأرى الرجل ارخى بالا و اکثر مالا و انعم عیشا و احسن حالا و اطمع فى الجنه، قال فسکت عنّى حتى اذا کنا بالابطح من مکه رأینا النّاس یضجون الى اللّه فقال علیه السّلام: یا ابا محمد هل تسمع ما اسمع قلت: اسمع ضجیج الناس الى الله تعالى فقال علیه السلام: ما اکثر الضجیج و العجیج و اقلّ الحجیج و الذى بعث بالنبوّه محمّدا صلّى اللّه علیه و آله و عجّل بروحه الى الجنّه ما یتقبل اللّه الا منک و من اصحابک خاصّه قال ثم مسح یده على وجهى فنظرت فاذا اکثر النّاس خنازیر و حمر و قرده الّا رجل بعد رجل.
از امام علیه السّلام مى پرسد:
فضل ما بر مخالف ما چیست که سوگند به خدا مرد را (مخالف را) مىبینم دل آسوده تر و مالدارتر و خوش زندگى تر و نیکوحال تر و به بهشت آزمندتر است؟
امام علیه السّلام در پاسخ خاموشى گزید تا به سرزمین ابطح رسیدیم. مردم را دیدیم که ناله و زاریشان به سوى خداوند بلند است، امام به من فرمود: اى ابا محمّد آیا مى شنوى آنچه را من مى شنوم؟ گفتم: ضجّه مردم را به سوى خداوند مى شنوم،
امام علیه السّلام فرمود: ناله و زارى کننده و بانگ و فریاد برآرنده به تلبیه چه بسیارند و حاجّ چه کم. سوگند به آن کسى که محمّد صلّى اللّه علیه و آله را به پیغمبرى %