علّامه حسن زاده آملی حفظ و نگهداری آثار و تألیفات و بیانات عرشی حضرت علامه حسن زاده آملی
انا أنزلناه فی لیله القدر
پس آن مُنزَل ِ فیه،
لیله القدر است.
مُنزَلِ فیه
أللّیلهُ القَدر است.
اینی که لیله القدر است؛
شب،
امتداد ظل.
اما قرآن در این امتداد ظلّ پیاده نشد.
قرآن در جایی پیاده شد که گرفت او را.
پس منزَل فیه آنی هست که قرآن را گرفته.
باید ببینیم منزل فیه واقعی کدام است؟
الآن جنابعالی اینجا در این مسجد تشریف دارید؛
حقیقتی به شما افاضه شده؛
در مطالعه، در فکر نشسته بودید؛ یک واقعه ای، مثالی، کشف مثالی به شما روی آورد؛
و منزل شد در شما؛
ولو اینکه در مسجد است؛
ولو اینکه امشب است؛
اما منزل فیه واقعی شمایید؛ جان شماست که این را گرفته.
البته به مُتفاهم زمان و مکان می گوییم که در آن مسجد بود؛
راست است؛
آن روز بود؛ آن شب بود؛
اما واقعش کدام است؟
این است که کتابهای تفسیر انفسی آقایان را که باز می کنید می بینید که می فرماید:
إنا أنزلناه فی لیله القدر
أی فی صدر محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم
یا عبارت دیگرشان می فرمایند:
« أی فی البنیه الحمدیّه صلّی الله علیه و آله و سلّم »
اما انکار نمی کنند که شب نه، روز نه، برای اینکه آقا خودش اینجایی بود؛ درین نشئه بود؛ اینجا بود.
البته موجود اینجایی « أین » دارد؛ « متی » دارد؛ اینها را که نمی شود برداشت؛ هست؛ ولکن منزل فیه واقعی کدام است؟
« أی فی البنیه المحمّدیّه »
قرآن را او گرفته.
شب که قرآن نگرفته.
البته این بنیه در شب بود؛
دورادور إسناد به زمان، إسناد به مکان، إسناد به مسجد، به خانه به اینها داده می شود اما گیرنده جان شماست.
