قالب وردپرس بیتستان پرنده فناوری
خانه / بیانات / کوبه ی در بهشت

کوبه ی در بهشت

👈 حدیث هم خیلی شریف و شیرین در مجالس جناب ابن بابویه، در اَمالی اش.
که نوعاً بنده هم در همین نوشته هام این حدیث را آورده ام،که
«اَنَا مَدینَه الْحِکمَه وَ هِیَ الْجَنَّه وَ اَنْتَ یا عَلیُّ بابُها»
باب این مدینه ی حکمت، باب بهشت هست.
بله، و چه بابی؛
که این باب زنگ هم دارد، کوبه هم دارد،
باز روایتی دارد که اینها اَسرار را
چه و خوش اَسراری در مقام تَمثّل، در مقام ادرکات، انسان چیزهایی می یابد.
حقایق، در عالم انسانی به صُوَری مُعجب خودش را نشان می دهد.
روایت دارد که کوبه ی در بهشت را که می زنی، صدا می دهد، مثل این زنگ ها که بر درها می زنیم، بعضی ها مثلاَ صدای بلبل می دهد و صداهای دیگری اینها،
بعد آن کوبه ی در بهشت را می زنی صدایش هست یا علی .
و چه شیرین فرمایشی که درِ بهشت، باب بهشت ولایت است.
اینطور.
اینها همه می گویند: یاعلی.
«اَنَا مَدینَهُ الْحِکمَه وَ هِیَ الْجَنَّه وَ اَنْتَ یا عَلیُّ بابُها»
حالا، یس. و القرآن الحکیم.
خود قرآن، حکیم است.
خود حکمت است و حکمت هم که بهشت بود. قرآن بهشت است.
به هر اندازه که قرآنی ، به همون اندازه بهشتی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *