مواظبت از قلب

﴿بسم الله الرحمن الرحیم﴾

خیلی کار می رسد آقا. چانه را مواظب باشد، نیت را اگر مواظب باشد، که نورٌ علی نور؛ قلب را اگر مواظب باشد که خیلی خوب خوب. بخصوص اگر یک آدم پهلوانی باشد که قلب را مواظب باشد ؛ چون قلبش همینجور متقلّب است و قرار ندارد و دگرگون می شود، مطابق پیشامد حالاتش، به اقتضای آن به او اسم بدهد؛ الآن شاهد را می خواهد؛ الآن مثلاً ذاکر را می خواهد؛ الآن عالم را می خواهد؛ الآن لطیف را می خواهد؛ و همینجور. الآن رحمن را می خواهد. الآن رازق را می خواهد.

قلب را مواظب باشد که در هر وقتی چه اسمی می خواهد؟

﴿ مَن جاهَدَ فینا لَنَهدیَنَّهُم سُبُلَنا ﴾ اینچنین نیست که مربوط به یک شعبه بوده باشد؛ انسان راه بیفتد به او می دهند.