قالب وردپرس بیتستان پرنده فناوری
خانه / امامزاده ابراهیم آمل

امامزاده ابراهیم آمل

سه شنبه ششم مرداد ماه هشتاد و سه

برابر نهم جمادی الثانی ۱۴۲۵ قمری

بر مزار مرحوم حاج شاکر:

طبق شنیده ها مرحوم حاج شاکر چند سالی شهردار آمل بوده که در آن دوران با روش و منش خویش در اداره شهر حسن شهرتی بسزا یافته بود.

وی از شعرای خوش قریحه و از شاگردان مکتب عرشی حضرت علامه در مسجد سبزه میدان آمل بود که سوزهای عرفانی اش را در قالب اشعاری زیبا بروز داده و بالغ بر چند هزار بیت شعر سروده بود.

– یکی از برجسته ترین سروده هایش ترجمه حکمت ها و خطبه های امام امیرالمؤمنین حضرت وصی علیه السلام (نهج البلاغه) به نظم است که هنوز هم یکی از شاگردان حضرت استاد حسن زاده آملی (که الحمدلله تا زمان تسوید این سطور در قید حیات هستند) بسیاری از آن اشعار را از بر دارند.                                                                                    

– شنیده بودیم که حضرت علامه مطلبی را در مورد آن بزرگمرد دارند بدین عنوان که «اگر ایشان –مرحوم حاج شاکر- از آغاز درس و بحث در مسجد سبزه میدان آمل، شکار این حلقه و دروس می شد، به جایی می رسید که می شد از وی به عنوان فردوسی عصر نام برد». حال، صحت این جمله سنگین و وزین تا چه اندازه بوده و انتساب آن به حضرت علامه چگونه است را نمیدانم اما همین قدر می دانم که حضرت استاد معمولاً هنگام تشریف فرمایی و زیارت مرقد مطهر حضرت امام زاده ابراهیم (علیه السلام) و حضور بر تربت ابوی بزرگوارشان (یکی از جاهایی که تشریف می برند) قبر مرحوم حاج شاکر است.

بر سنگ مزار مرحوم حاج شاکر (که ظاهری ساده دارد) اشعاری از خود آن مرحوم بدین صورت

 آمده است:

من آن ابر خشکم که بارش ندارد           گناهم حدود و شمارش ندارد

وصیت ندارم که شاکر ز دنیا         اموری ضرور نگارش ندارد

بجز مغفرت جویی از رب غافر        به خلق خدایش سفارش ندارد

***

زیر این خاک آنکه پنهان است         شاکر شاعر سخندان است

     چون که او بود حافظ قرآن           مدفنش مخزنی ز قرآن است

***

تاریخ وفات ۱۳۵۴ شمسی

( گردآوری از وبلاگ علامه دهر)

صبح روز جمعه ۲۹ بهمن ۱۳۸۹

حرم مطهّر حضرت امامزاده ابراهیم (علیه السلام) آمل

چهارشنبه سوم فروردین ۱۳۹۰

فروردین سال ۱۳۹۰

منزل مرحوم خواجه ابوسعید آملی ( حاج رضا ولایی)