﴿بسم الله الرحمن الرحیم﴾
آمده اند خدمت امام صادق، جابر آمد؛ صفوان جمّال آمد، دیگران آمدند عرض می کنند:
« آقا ما به چه نشانه ای بشناسیم و بدانیم که حجّت بعد از شما کیست؟ حجّت بعد از شما کیست؟ امام را باید به چه نشانه شناخت؟ »
امام در جواب فرمود: « در مردم روح حیات هست که نفسشان است؛ که مبدأ حسّ و حرکت است؛ مبدأ حسّ و حرکت حیوانی است؛ این روح حیات هست؛ روح قوّه هست؛ حرکت می کند؛ می گیرد؛ اراده دارد؛ دشمن را دفع می کند؛ کارهایی را انجام می دهد؛ روح قوّه دارد؛ روح شهوت دارد؛ دنبال خواسته های خود می رود؛ روح ایمان دارد؛ مؤمن هست؛ اینها را مردم دارند. امام اینها را دارد. علاوه ای دارد؛ اضافه ای دارد؛ و آن اینکه:
« روح القُدُس هم دارد.»
آن که روح القدس دارد چکاره است؟ چیست؟
فرمود: « آن که روح القدس دارد کسی است که از بطنان عرش تا تحت الثّری تا اعماق خاک، در تمام عوالم آنچه که هست به اذن الله آگاه است.»
نه تنها به دفتر سمّاکه یا به قول حضرات به این عالم طبیعت، به ماورای طبیعت، روح القدس ماورای طبیعت است؛ به ماورای طبیعت آگاهی دارد، به تار و پود جهان طبیعت آگاهی دارد.
اینی که به مقام روح القدسی رسیده، عالِم است به تمام اسرار کائنات، به کتاب بزرگ جهان آفرینش، سفیر حق است؛ ترجمان قرآن است؛ قرآن یک حقیقت دار هستی است؛ در این لباس در آمد. اگر قرآن را، این کلمات را بازش کنید جهانش کنید از ایمان می شود این عالم و عالم را جمع کنید تدویناً می شود این قرآن.
و انسان هم کسی است که می شود قرآن بشود و می تواند عالم بشود.
انسان. انسان.