﴿بسم الله الرحمن الرحیم﴾
👈 به قرآن که رجوع می کنیم، می بینیم می گوید، می فرماید:
« یا أیّها النّبیُّ إنّا أرسلناک شاهداً و مُبَشِّراً و نذیراً و داعیاً إلی الله بإذنه و سراجاً منیراً »
« وَ سِراجاً منیراً »
ما شما را چراغ نور دهنده ی جهانیان قرار داده ایم، برای همیشه. برای همیشه این چراغ روشن است.
من مناره بر کنم آفاق را
کور می سازم دو چشم عاق را
ای رسول من تو جادو نیستی
صادقی هم فرقه ی موساستی
هست قرآن مر تو را همچون عصا
کفرها را در کشد چون اژدها
چه کرده عصای موسی با سحر ساحری؟
قرآن آن عصای موساست. تنظیر است. هزاران عصای موسی را در کف دارد.
کفرها را در کشد چون اژدها
ما شما را چراغ روشن مردم قرار داده ایم؛ چراغ روشن اجتماع بشری قرار دادیم؛ برای همیشه، همیشه قرآن چراغ است؛ همیشه باطن پیغمبر می درخشد؛ همیشه حقیقت پیغمبر می درخشد و شب همیشه هم شب است؛ مردم در تاریکی جهل و نادانی قرار گرفتند ؛ تاکنون که اینطور و این چراغ در میان مردم روشن است؛ آنگاه که قاطبه ی بشر بیدار شده اند؛
« لِیُظهِرَهُ علی الدّینِ کلّه » آمده شرق و غرب عالم را قرآن فراگرفته است؛ الان هم سفرش فرا گرفته ، نور روشن است؛ مردم هم که بیدار شدند دیگر تاریکی برطرف می شود. دیگر شب برطرف می شود، دیگر نور است؛ برای همیشه نور است.
« یا أیّها المزّمّل » ای جامه بر خود پیچیده، برخیز در شب برخیز؛ « قمِ الّلیل»، در میان ظلمت شب قیام بکن، مردم را در میان این تاریکی ها نور بده، ای سراج منیر، ای نور الهی، برخیز مردم را نور بده.