بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیم
والده مکرمه حضرت علامه
در ۲۹ آذر سال ۱۳۱۶
در سن ۲۶ یا ۲۷ سالگی
به دیار باقی شتافتند.در آن سال، حضرت علامه کلاس دوم ابتدایی را می گذراند.
طبق شنیده های متواتر از کلانسالان روستای اهلم، ایشان (حضرت علامه) در همان شب
تدفین از محل تحصیلشان ( حوزه علمیه واقع در مسجد جامع آمل) به اهلم تشریف آورده و مراسم تدفین
نیز شبانه انجام شد.
ایشان نیز یکی دو شب بعد از مراسم تدفین و انجام مراسم معمول با تعجیلی تام به مکتبخانه آمل
برای رسیدگی به دروسشان برگشتند و این شوق علم آموزی و تحصیل معارف به حدی بود که ایشان
تا مسافت های طولانی را با پای پیاده و شب هنگام (برای مراجعت) طی کرده بودند.
« نام: حسن
و به شهرت: حسن زاده آملی
در ۱۳۰۷ هجری شمسی در ایرای لاریجان آمل متولد،
و در حجر کفالت و تحت مراقبت پدر و مادری الهی تربیت، و از پستان پاک مادری مؤمنه عفیفه صدیقه شیر نوشیده ام:
سَقاهُما الله و جمیع المؤمنین شراباً طهوراً »
اما از طرفی ارادت حضرت علامه نسبت به والده بزرگوارشان زمانی بیشتر جلوه می کند که بدانیم
ایشان هر بار پس از تشریف فرمایی به آمل بی صبرانه به اهلم نیز مشرف می شوند
گر چه از سنگ نوشته آن مزار نورانی. می توان جلوه ای از عشق و دلدادگی این اثر سترگ جهان تشیع
را نسبت به والده شان دریافت:
الهی!
موج از دریا خیزد و با وی آمیزد و در وی گریزد و از وی ناگزیر است
ٍانا لله و انا الیه راجعون ٍ
روضه رضوان یک نیکو سرشت فاطمه قدسیه رشک بهشت
با طهارت جفت بود و طاق بود با ولایت بر سر میثاق بود
بود بر حب نبی و آل او بیست و شش یا هفت بودی سال او
در صباحت همچو مهر خاوری حق گواهم هست در این داوری
روح عرشی شد سوی عرش برین جسم چون گنجی در اهلم شد دفین
خاک غربت گشت دامن گیر او کز ازل این بود خود تقدیر او
از خدایم تاج عزت بر سر است کاو حسن زاده حسن را مادر است
خواندن یک سوره قرآن تو بهترین تحفه است من قربان تو
روحش شاد و یادش گرامی
بنام یگانه خالق بی همتا.الهی روحشان شاد و روح فرزند بزرگوار و عالمشان هم شاد.یهمراه دیگر درگذشتگانشان و درگذشتگان این حقیر قلیل ، همنشین ائمه اطهار باشند، به اذن الله